фаслҳо
Mураттабкунй
- Аз охир то аввал
- Аз аввал то охир
- Қудрати Миу танҳо умеди ҳама барои ба ҳуш омадани Кюка аз вазъияти ноҳушёраш аст. Аммо қабл аз он ки Миу тавонад ӯро наҷот диҳад, ӯ бояд бо сояи гузаштааш рӯ ба рӯ шавад.
- Ёширо Ёсаба барои Мио таъриф мекунад, ки чӣ тавр модараш бо падараш издивоҷ кард ва чаро ӯ тасмим гирифт, ки зиндагии ягона духтарашро барои ҳамеша тағйир диҳад.
- Арата ҳувияти воқеиашро фош мекунад ва Миоро ба падарбузурге муаррифӣ мекунад, ки ӯ ҳеҷ гоҳ то ба ҳол аз вуҷудаш хабар надошт. Онҳо иддао мекунанд ба як шарт метавонанд кабусҳои ӯро манъ кунанд.
- Агарчӣ кабусҳои Мио ӯро ошуфта карда, ӯ талош мекунад аз ҳамсараш ҳимоят кунад. Арата Тсурӯки дар ғиëби Кëка меояд то бо Мио суҳбат кунад.
- Ҳазуки ва Мио дар ҷараёни дарсҳои худ бо якдигар самимитар мешавад. Кёка бо нигаронӣ саъй дорад ба умқи кошмарҳои бевақтаи Мио пай бибарад.
- Ба дархости Мио, Кюка бо ӯ ба боқимондаҳои хонаи Саймори меравад. Каме баъд меҳмоне ба хонаи онҳо меояд, ки аз диданаш шигифтзада мешаванд.
- Вақте мио аз хоб бедор мешавад, хоҳар ва номодараш оғоз ба таҳдид кардани ӯ мекунанд. Кюка ба ҳамроҳи Кӯҷи ба хонаи Саймори мерасад ва мехоҳад номзадшро бинад.
- Кайи аз ҳасадат саъй мекунад номзади Кюка ва Миёро барҳам занад. Миё аз хона меравад ва фаромӯш мекунад нишон хуш шансиеро, ки Кюка ба ӯ додааст, бардорад.
- Миё барои ғофилгир кардан Кюка бо ҳадияе зебо ба харид меравад. Кюка ба дидани волидони Миё меравад.
- дарҳол ки киука миу ро берун аз шаҳр бурда, фавран мутаваҷҷеҳ мешавад рафтори ӯ бо духтарони сарватманди дигари ки то ба ҳол дида фарқ мекунад.
- Миё ки мехоҳад судманд бошад субҳ зуд бедор мешавад ва субҳона омода мекунад; аммо Кюка ӯро муттаҳам ба заҳролуд кардани худ мекунад ва субҳонаро намехӯрад.
- Намодари ва хоҳари Миу аз ӯ нафрат доранд ва бо ӯ мисли як хизматгор рафтор мекунанд. Як рӯз падараш ӯро даъват мекунад, то дар бораи ояндааш бо ӯ сӯҳбат кунад.