Достони як кaф мyратaб
Марде, ки бо изтироб ва иштиёқи вуҷудӣ дасту панҷа нарм мекунад, зиндагии оилавии худро пеш мебарад.
фаслҳо
як кaф мyратaб
Mураттабкунй
- Аз охир то аввал
- Аз аввал то охир
- Зайнаб ки аз зиндагии муштаракаш хаста ва аз модарӣ кардан ноумед шудааст, ба ду марди зиндагияш мегӯяд ки чӣ эҳсосе дорад; аммо ҳеҷ кадом вокуниши писандидаи ӯро нишон намедиҳанд.
- Матин ки ди ҷи шуда ба ишқи қадимӣ бар мехӯрад. Модараш мултамисона ба дунболи посухи пурсише аст ки аз замони ба дунё омадани ӯ озораш дода аст.
- Матин дар мактаб ба мушкил хӯрда ва тарҷеҳ медиҳад танҳо дар утоқаш оҳанг созад. Зайнаб эълон мекунад, ки имсол дилу димоғ гирифтани ҷашни таваллуд барои худашро надорад.
- Матин панҷсола дил шикаста шуда ва мехоҳад мушкилоти худро бо дӯсти худ ҳал кунад. Муносибати волидонаш низ дучори мушкил шудааст.
- Матин ба дунё меояд ва Зайнаб ва Муҳаммад даргир мушкилоти бачадорӣ мешаванд. Аммо маҷро вақте шурӯъ мешавад, ки бачча хобаш мебарад.
- Зуҷи ҷавоне ба номҳои Муҳаммад ва Зайнаб, ки мунтазири ба дунё омадани фарзандашон ҳастанд, аз чанд меҳмони парада пазироӣ мекунанд; дарҳолике хабаре аз чизе, ки беш аз ҳама мунтазири омаданаш ҳастанд, нест.
