Достони зиндадиққат
«Гӯш ба занг», моҷарои гаштзании ду афсари полис аст, ки барои ҳал ва фасли мавридҳои гуногуни ҳаёти кори худ эъзом мешаванд.
фаслҳо
зиндадиққат
Mураттабкунй
- Аз охир то аввал
- Аз аввал то охир
фасл 1 қисми 8
Бароварда шуд: Моҳи гузаштаҲармон ва Диаз бо як гурӯҳи нерӯҳои зуда ҳамроҳ мешаванд, то як маҳмулоти калон маводҳои мухаддирро манъ кунанд.- Миссияи интиқомҷӯёнаи як саркардаи ҷинояткорон боис мешавад, ки тамоми воҳиди ғарб бо гурӯҳи онҳо шох ба шох шавад.
- Вақте ки оилаи Диаз таҳдид мешавад, Ҳармон мефаҳмад ки бояд барои ҳал кардани мушкилот қонунҳои худро шиканад.
- Ҳармон ва Диаз ки дубора шурӯъ ба гаштзании кардаанд, ихтилоф байниашон ба авҷ мерасад.
- Ҳармун ки дар ба дар ба ҷустуҷӯи нишона аст, ба муваффақияти бузурге ноил мешавад ва дар рӯёрӯии марговаре қарор мегирад.
- Диаз пай мебарад, ки Ҳармон дар воҳиди ғарб душманон дорад ва нигарон аст, ки натавонад ба ӯ бовар кунад.
- Гурӯҳе, ки дар кӯча роҳбандӣ карда ва ошӯб ба по кардаанд, теъдодашон бисёр бештар аз афсарон полис аст ва ин ҳодиса боис ба ошкор шудани шикофҳои фикрӣ дар воҳиди ғарб мешавад.
- Баъд аз ҳодисаи нохуш, афсари Ҳармон як шогирди нав бо номи Алекс Диазро қабул мекунад, ки дар ҳамон рӯзи аввал мефаҳмад, ки ин кор аз он чизе ки дар тасаввураш буд, душвортар аст.
