фаслҳо
Mураттабкунй
- Аз охир то аввал
- Аз аввал то охир
- Ҳелен тасмим мегирад бо вуҷуди тамоми абҳомоте, ки соирин дар бораи гузаштааш доранд, кӯдакашро ба дунё биёрад. Дар ҳамин ҳангом, як духтари ношинос ва аҷиб назар Элиро нисбат ба худаш ҷалб мекунад.
- Ҳелен бо ду духтараш барои ҷашн гирифтани зодрӯз ба ҷазира сафар мекунанд, аммо бо душманӣ ва кинаи аҳолии ҷазира рӯ ба рӯ мешаванд.
- Сам пас аз бедор шудан дар як хонаи аҷиб, ҳанӯз дар ҳоле ки наметавонад дуруст роҳ равад ва бисёр тарсидааст, мусаммам аст, ки барои ҳамеша аз ҷазира фирор кунад. Аммо, чӣ розҳои дигари дар Осия нуҳуфта аст?
- Дар ҳоле ки Сам ҳамчунон ба дунболи роҳе барои хуруҷ аз ҷазира аст, ӯ ва Ҷесс дар ҷараёни як силсила ҳодисаҳои аҷибу ғариб қарор мегиранд.
- Сам ба як ҷазираи мармуз дар соҳилҳои Англия кашида мешавад. Ӯ дар он ҷо дунёи бутпарастиро кашф мекунад, ки ...