Аз вақте ки ёдам ҳаст, дорам барои зиндагиам рукаб мезанам. Бориҳо замин хӯрдам ва фаҳмидам, ки замин хӯрдан баъзе вақтҳо хуб аст. Он вақте ки мефаҳмӣ, ки дорӣ роҳро иштибоҳ меравӣ.