Достони Як ошиқонаи содда
Фарзанди одам маҳкум ба сарнавиште буд, ки падару модараш барояш рақам заданд. Себе, ки дандон зада шуд, тамоми қиссаро хароб кард. Одамизод маҳкум мешавад, аммо сарнавишташро ба бод насупурд. Дар азоби замин, дунболи роҳе рафт, ки шояд ба биҳишташ бозгардад. Инсон ҳамеша дунболи сарнавишти худ аст.
