Достони иқрор
Духтари як корхонадори сарватманд барои он ки ба падараш исбот кунад, ки метавонад пул дарорад, бо таҳиякунандаи як барнома нақша мекашад писаре ро ошиқи худ кунад то тавонад дар барномаи зинда ӯ ро аз худ баранду пуле ба ҷайб бизанад. Аммо ҳама чиз тибқи барнома пеш намеравад ки ҳеҷ, печидатар ҳам мешавад.
