Достони вазъияти мураккаб
Писарбачае дар нозу неъмат бузург шуда ва муҳимтарин саргармиаш парвариши ҳайвоноти аҷибу ғариб аст. Вақте дилаш як аспи обии дар хатар инқирозро мехоҳад, падараш, ки қочоқбари маводди мухаддир аст, барои бароварда кардани орзуи ӯ ҳар коре мекунад.
