Достони Ошӯб
Падшоҳи ситамгар, ки барои густариши қаламрави худ ба ҷанг ва хунрезӣ мепардохт, дар охири умр амволи худро байни писаронаш тақсим ва писари калониро ҳамчун ворис интихоб мекунад. Вале писари хурдӣ аз ин ҳодиса норозӣ аст ва ӯро тарк мекунад.