Пас аз як иштибоҳи ҳисоботӣ, зӯҷе ки барои ғаввосӣ ба миёни дарё рафта буданд, қоиқи худро аз даст медиҳанд ва дарҳол ки тамоми умедашон ба бозгашти қоиқ аст, сару каллаи кӯсагҳо пайдо мешавад.