фаслҳо
Mураттабкунй
- Аз охир то аввал
- Аз аввал то охир
- Вақте падарҳои Лаки ва Биб ба онҳо сар мезананд ва маълум мешавад, ки дӯстонӣ қадимӣ ҳастанд, Лаки ва Биб кул охири ҳафтаро тазоҳур мекунанд, ки дӯстонӣ самимӣ ҳастанд.
- Абиҷил худашро ба хатар меандозад то як самури дарёии ятимро ба оилааш бирасонад. Аммо домпизишки мактаб исрор дорад ки ин ҳайвон ҷояш дар боғу ҳайвонот амнтар аст.
- Пpо баъд аз мулоқот бо қаҳрамонҳои саворкорӣ худ, савганд мехӯрад то вақте ки саворкарӣ ӯ бе нуқс шавад тамрин кунад, ҳатто агар ба маънии аз даст додани оташбозие бошад ки дӯстонш тадорук дидаанд.
- Дар аввалин рӯз клаc, духтарҳо иттифоқан бо рақибони қадимии худ мулоқот мекунанд ва Лакиро тарғиб мекунанд, ки кандидат намояндаи класс шавад. Абигил ба ҳалли як муаммо кӯмак мекунад.
- Дар аввалин рӯзи худ дар Паломино Блафз, духтарҳо масмум ҳастанд, ки таъсири мусбат ба дигарон гузоранд.
- Локӣ дилаш намехоҳад дӯстонаш, ки ба мактаб рафтаанд, дилашон барои анъанаҳои Мирадро танг шавад; пас қарор мекунад, ки ҳамаи онҳоро дар як рӯз ҷашн бигирад.
- Академӣ дар шрафи боз шудан аст ва баччаҳо бо ҳамкорӣ ҳам саъй доранд қабл аз рафтани аспи ҷавони ваҳшӣ, Гаворнер, ро ром кунанд. Аммо шояд қисмат нест ӯ кӯтоҳ биёяд.
