фаслҳо
Mураттабкунй
- Аз охир то аввал
- Аз аввал то охир
- Муаллимҳо ба бачаҳо як фурсат дигар медиҳанд, ба шарте ки ҷилои ҳама узр пурсанд. Камол ва Бурҷу ҳақиқатро дар бораи шиносоияшон мефаҳманд.
- Тунҷай хабарҳои нохушро ба Бурҷу медиҳад. Ҳодисае, ки дар озмоишгоҳи мактаб рух медиҳад, тири халосӣ аст бар охирин умеди мондани бачагон дар мактаб.
- Идо, Ошик ва Бурҷу бо ҳам самимӣ мешаванд ва дар бораи ишқ сӯҳбат мекунанд. Дар оянда, Ошики калонсол ба хотираи шабе фикр мекунад, ки бо дӯстонаш зодрӯзашро ҷашн гирифт.
- Усмон Тунҷайро бо нақшаи кораш фиреб медиҳад, ки оқибатҳои ғайричашмдошт дорад. Ушик баҳонае ҷӯр мекунад, то Бурҷу ва Камол бо ҳам кор кунанд.
- Ошик Эда ро ташвиқ ба дунбол кардани руйёш мекунад. Баъд аз он ки баччаҳо Тунҷай ро маҳк мезананд, мефаҳманд ки лоиқати Бурҷу ро надорад.
- Бурҷу ва Камол ҷарқае ро миёни худ эҳсос мекунанд. Эда аз Керем дурӣ мекунад. Синан ҳамчунон ба ҳарф задан бо Ушик бемайл аст.
- Бо кӯмаки Ошик, баччаҳо тартиб медиҳанд, ки Бурҷу ва Камол бо ҳам шинос шаванд. Камол ба Бурҷу пешниҳод медиҳад, то хона ӯро расонад.
- Идо, Усмон, Синан ва Карам баъд аз фоҷиае, ки дар мактаб ба бор меоранд, мефаҳманд, ки муаллими дилсӯзашон Бурҷу танҳо умеди онҳо барои ихроҷ нашудан аст.
