Достони Биё оштӣ кунем
Моҷарои ду ҳамсоя, ки дар бархӯрд бо ҳодисаҳо ва масоиле, ки иттифоқ меафтад, бо якдигар ихтилоф доранд. Гоҳ бо ҳам даргир мешаванд, гоҳ лоҷбозӣ мекунанд, гоҳ харобкорӣ мекунанд ва дар ниҳоят бо кӯмаки ҳамдигар ва бо гузашт ва якдилӣ ба натиҷа мерасанд ва сулҳу сафо барқарор мешавад.