картун Моҷароҳои Жул Верн

Жул Верн ва тими профессори Артимус қабул мекунанд ба хотири як шарт ба саёҳати даври дунё дар ҳаштод рӯз раванд. Онҳо метавонанд ба мушкилот дар Ҳинд, Чин ва Ҷопон ғолиб оянд ва ба киштии озими Сан-Франсиско расанд.

Жул Верн ва тими профессори Артимус қабул мекунанд ба қалъаи Трансильванияии тасхиршудаи як фард наҷибзода дар кӯҳистони Карпатиян сафар кунанд. Ин қалъа дафтари марказии хобҳои хуношом аст, ки мардумро аз деҳа махсусан духтарҳоро ба ваҳшат андохтаанд. Онҳо аз хушомадгӯии гарм ва саховатмандона ва технологияи пешрафтаи мизбони худ бисёр хушҳоланд.

Жул Верн ва тими профессори Артимус қабул мекунанд, ки шоҳиди проекти махфии ҳукумати Амрико бошанд, ки як абзори ҷангӣ барои дур кардани як шоҳобсанг аз Киото ва фиристодани он ба Аляска аст. Дар ҳини баргузории ҷашни муваффақият Жул мефаҳмад, ки як хоин аз ин абзор дубора истифода кардааст ва боис мешавад, ки шоҳобсанг, ки дорои миқдори зиёди тилост, ҳоло ба самти Гренландия равад. Зердарии Немо низ дар Гренландия аст ва мунтазир аст, ки онро аз они худ кунад.

Жул Верн ва тими профессор ба Иркутск дар Сибир сафар мекунанд. Дар тӯли роҳ онҳо қарор медиҳанд ба тарафдори қадимии Артимус яъне Сезар сар бизананд. Вақте онҳо мефаҳманд, ки ӯ метарсад боарзиштарин ганҷаш яъне алмосро аз даст диҳад, онҳо пешниҳод медиҳанд фиристодаи боэътимоди ӯ яъне Майкл Строговро ҳамроҳӣ кунанд ва пинҳонӣ алмосро аз ҷояш бардоранд.

Жул Верн ва тими профессори Артемиус даъвати сафорати Британияро мепазиранд, то дар қалъаи санглохии Ҷабал ул-Ториқ ҳамлаҳои аҷиби як гурӯҳи маймунро баррасӣ кунанд.

Жул Верн ва тими профессори Артемийус дар маросими партофти ҷашни як тӯби амрикоӣ ширкат мекунанд. Бо вуҷуди тими ҳифозатии як маъмури махфии Иёлоти Муттаҳида, тӯб ба таври ногаҳонӣ бо ларзиш шикаста ва ба зери замин кашида мешавад. Аъзои гурӯҳ онро дунбол мекунанд ва мутаваҷҷеҳ мешаванд, ки дар ҳоли таъқиби воситае ҳастанд, ки Немо ва теъдоде аз хадамаш онро ба зериобии ӯ васл кардаанд.

Жул Верн ва тими профессори Артемиус ба ҷазира‌е дар уқёнуси Ором мераванд, ки аз ҳама нақша‌ҳо ғоиб аст. Сафар дар ин ҷазира пур аз хатарҳои ғофилгиркунанда аст; аз хирси азимҷусса гирифта то заминларза ва мардумони маҳаллии номеҳрубон. Бо ин вуҷуд, қариб ҳеҷ чиз он тавре ки ба назар мерасад нест.

Жул Верн ва тими профессор ба дунболи партои сабзи афсонавии хуршед дар дарё дар наздикии сахрахои скотландии Обан мераванд. Онхо партои сабзро пайдо мекунанд, аммо Жул мефахмад, ки як гирдоби бузург низ вучуд дорад ва баъзе аз мардумони махалли, дуздони дарёи ташна ба хун хастанд.

Дар тӯли сафар бо қайиқ, Жул Верн ва духтари профессур ба дунболи мусофире ки аз рӯи қайиқ суқут карда ба дарё мепаранд, аммо дар ниҳоят худ дар дарё беҳуш мешаванд. Он ду дар як зеридаҳии калон ва зебо ба ҳуш меоянд ки мутаалиқ ба капитан Немо аст. Ӯ атрофро ба онҳо нишон медиҳад ва иддао мекунад ки нияташ хайр аст.

Жул Верн ҷавони донишҷӯи ҳуқуқ дар донишгоҳи Сорбон аст, аммо ӯ воқеан орзу дорад, ки як сафарнома навис шавад. Вақте ӯ муваффақ мешавад, ки ҷилави дуздиро аз дафтари як маҷаллаи саёҳатӣ бигирад, аз ӯ барои пайвастан ба аъзои маҷалла дар сафаре ба Африқо даъват мешавад.