Достони пеш аз ин
Як равоншиноси кӯдак пас аз он ки ҳамсарашро аз даст медиҳад, бо писарбачаи парешонҳоле рӯ ба рӯ мешавад, ки зоҳиран иртиботи аҷибе бо гузашта худи ӯ дорад ва ҳарчӣ ҷаласаҳои равондармонӣ бештар пеш меравад, пайванди мармуз миёни онҳо амиқтар мешавад.