Достони Оташ бо оташ
Ҷермӣ як оташнишон аст, ки ба зӯр бояд барои қатли ду нафар шаҳодат диҳад. Аммо ӯ ҳувияти нав барои худ месозад ва бо ҳамсараш фирор мекунад. Замоне ки ҳувияти наваш дар хатар қарор мегирад, бояд корҳое бар хилофи майли ботинии худ анҷом диҳад, то зиндагии худ ва ҳамсарашро аз хатар наҷот диҳад...
