картун Бел ва Себастиен

Себастиен ва Бел ғоре пайдо мекунанд, ки пур аз наққошиҳои девории асри ҳуҷар аст. Себ ҳамаро водор мекунад, ки сукут кунанд то аз суиистифодаи шаҳрдори ҳирис ҷилавгирӣ шавад, аммо Линет ин розро дар зарфи чанд дақиқа фош мекунад ва Себ талош мекунад то фикре барои он ғор ва пинҳон кардани ганҷи он кунад.

Бе ҳоли Бел, Себастиёнро нороҳат мекунад ва падар калони Сезар ҳам аз дидани масмумияти саг, асабонӣ мешавад. Себ ва Адел бояд дорусозро фиреб диҳанд то падзаҳрро ба даст оранд, аммо ҳангоме ки Себ ба хона бозмегардад, мебинад ки Бел нест ва шоҳидон ҳокӣ аз рабуда шудани ӯст! Ин, кори қочоқчии Антон аст ки мехоҳад ӯро фурӯшад; бинобарин Себ ба дунболи ӯ меравад...

Замонике Бел гум мешавад, Себастиан бисёр нигарон мешавад ва кишоварз Иван ва қассобро, ки собиқан мехостанд аз шарри Бел халос шаванд, муттаҳам мекунад. Ӯ ниҳоятан Белро дар кулбае пайдо мекунад ва...

Соҳиби қаҳвахона қасам мехӯрад, ки хирси сафеде дунболаш кардааст, ки ҳеҷ кас дар кӯҳҳои Алп надидааст. Кишоварз Иван фикр мекунад, ки ӯ Белро бо як хирс иштибоҳ гирифтааст. Соҳиби қаҳвахона Себастянро ба ғоре мебарад, ки мегӯяд хирсро дар он дидааст.

Габриэл сагҳои падарашро барои мусобиқаҳои солонаи шаҳр омода мекунад. Аммо замоне ки Себастиан ӯро ба чолиш мекашад, яке аз сагҳои мусобиқа маҷрӯҳ мешавад. Падарбузург фикр мекунад, ки мусобиқа додан ҷароҳати сагро бадтар мекунад. Аммо Габриэл ба падараш намегӯяд, ки бе иҷозати ӯ сагҳоро тамрин додааст.

Сезар бояд ба шаҳр равад, аммо хоҳари калони Себастиан исрор дорад, ки илова бар вазифаҳои дохилӣ, тамоми корҳои заминро иҷро кунад, аммо наметавонад дар муқобили даъвати доктор Габриэл барои шом муқовимат кунад. Себ муштоқи кӯмак ба Бел аст, аммо ӯ ҳеҷ гоҳ дуруст шарҳ намедиҳад ва ҳама чиз ба ҳам рехта боқӣ мемонад. То ин ки...

Себастиен аз ин ки хешованди маъруфе надорад то монанди ҳамсинфҳояш ба ӯ ифтихор кунад, хиҷолат мекашад. Себастиен бо Бел шурӯъ ба кор мекунад аммо ҳатто наметавонад бо касолат дар баландӣ канор биёяд. Ҳангоме ки падарбузург барои амалиёти наҷот суъуд мекунад, мебинанд ки Нино қабл аз мурдан, муваффақ ба барафроштани парчами худ шудааст.

Замонике тӯфони ғайри қобили пешбинӣ наздик мешавад, Себастиан бояд ба дунболи паноҳгоҳе бигардад. Ӯ қаҳвахонае пайдо мекунад вале Белро наметавонад ҳамроҳи худ ба дохил бибарад. Себ ба Бел қавл медиҳад то роҳе пайдо кунад ва ӯро махфиёна ба дохил бибарад ва...

Себастиен, гарданбанди тиллоии модараш, ки танҳо дороии ӯст, ки ба мерос бурдааст, бисёр дӯст медорад ва кӯшиш мекунад ба дунболи кӯҳе бигардад, ки тарҳаш бар рӯи он ҳаккокӣ шудааст. Мучар Антон барои Себ ва Бел тӯда мегузорад то битавонад Белро бигирад ва бифурӯшад вале он ду шуҷоъона бо ӯ муқобила мекунанд.

Себастиен ҳамеша дар ҳаволии рӯзи таваллуди худ бадхулқӣ аст, ӯ ба мазори модараш дар кӯҳ меравад ва мебинад, ки шаҳрдор онҷоро хароб кардааст то як бинои бузурги туристӣ бисозад.

Падарбузург, Себастиан ва Камеоро тарғиб мекунад, ки оби шифобахшро пайдо кунанд.

Себастиен нигарон аст зеро мазраъа ба далели кам шудани теъдоди боздидкунандагон аз Сент Мартин, даромади кофӣ барои нигоҳдории гӯсфандонро надорад.

Модари Камео Белро дӯст намедорад ва фикр мекунад, ки ӯ дардрасар аст. Ӯ бо шикоят аз Бел, Себастиан ва дӯстоншро ба дардрасар меандозад.

Себастиен мехоҳад як аз як саги хурд нигоҳдорӣ кунад аммо Бел бо ин саги нав меҳрубон нест.

Себастиен вақте мешунавад Жан Мишел қаҳрамони кӯҳнавардӣ дар атроф аст ва дар ҳоли суъуд бар рӯи Юнгфрау дар минтақа аст, ҳаяҷонзада мешавад.

Бо фаро расидани ҷашни баҳорӣ ва бозгашти галаҳо ба маротеи баланд дар кӯҳистон, модари Камео ба дидори аммаи ӯ меравад.

Себастиен исрор дорад, ки Адел бояд ба ӯ ва Бел бипайвандад то ин манзараи зеборо тамошо кунад.

Себастиен мефаҳмад, ки Бел дигар мисли ҳамеша мунтазири ӯ нест ва эҳсоси гуноҳ мекунад, ки сагаш асосан дар давраи таҳсил дар мактаб нодида гирифта мешуд.

Себастиен муштоқона ворид мусобиқаи тимҳои хонаводаи рустои Сент Мартин бо Бел мешавад.

Себастиен ба қавли худ ба ҳамсинфи Одил амал мекунад ва ба ӯ иҷозат медиҳад дар кӯҳистон бо Бел бозӣ кунад.

Себастен ва Бел саъй мекунанд, ки мизоҷи пир ва бадқолақ Иванро нодида гиранд.

Себастян дар синф ба далели адами таваҷҷуҳ ба дарсе дар бораи Робинсон Крузо, сарзаниш мешавад.

Себастиен бо аҷала аз хоб бедор мешавад то ба қатора расад. Аммо худоҳофизияш аз Бел тӯлонӣ мешавад ва аз қатора ҷо мемонад.

Себастиен, аз мактаб ва аз ферма ва корҳои хонааш ба сетоҳ омадааст.

Себастиен ки тавассути банди Камео мавриди тамасхур қарор гирифта шуда буд, масъулияти хатарнокеро ба уҳда мегирад.

Себастиен ба хотири қавле, ки ба Бел дода буд, дер ба мактаб мерасад ва ҷазо дода мешавад.

Себастиен бо дифоъ аз писари бечораи шаҳрдори Сурен, ки дигар писарони деҳа ӯро масхара мекунанд, шартбандии хатарноке бо Камео мекунад, ки метавонад дар тӯли як рӯз баромадан ба қуллаи кӯҳро омӯзонад.

Себастиен наврас ҳамроҳ бо саги худ Бел ба дунболи ҳамбозӣ мегардад.

Себастиен наврас нороҳат аст, ки саги кӯҳистони Белл аз ҷониби деҳқонони Алп, як ҳайвон хонда мешавад.