картун аждаҳо ба шикори хона меравад

Вақте Лети бо асабониятӣ саъй мекунад аз қалъа фирор кунад, занги хатар ба садо дар меояд. Подшоҳ, ки фикр мекунад Лети духтарашро рабуда ва қалъаашро тасхир кардааст, артишашро алайҳи ӯ мекунад. Диария ва Нел, ки нигарони Лети ҳастанд, саъй мекунанд суитафоҳумро бартараф кунанд. Дар пайи барқарории сулҳ ва оштӣ, Лети, Диария ва Пип пас аз эҳдои ҳадяҳо аз ҷониби подшоҳ ва шоҳзода хонум, ба ҷустуҷӯи худ идома медиҳанд, дар ҳоле ки ҳамлаи Лети ба қалъа ба афсона табдил меёбад.

Дар сафар, Лети, Диария ва Нел бо нашм рӯ ба рӯ мешаванд. Пас аз табъид, Лети ҳамчун як мавҷуди мустақил дар назар гирифта мешавад, ки бояд як гузориши молиявии солона пешниҳод кунад ва ниёзи ӯ ба хонаи нав ва даромади доимиро бештар мекунад. Нел қарор мекунад ба Пип иҷозат диҳад, ки макони ояндаи худро интихоб кунад...

Ҳӯӣ ва Алберт, ду шикорчии масъули табъиди Летӣ, аз замони аввалин бархӯрди онҳо бо аждаҳои ҷавон, васваси зиёде барои шикор ва куштани асири интихобии худ пайдо кардаанд. Бо пушти сар гузоштани масир, онҳо шоҳиди ин ҳастанд, ки Летӣ (дар воқеъ Диария) як банди роҳзанро мунфаҷир мекунад ва ба ҳамин сабаб қарор мекунанд шикори аждаи худро ба таъхир андозанд. Дар миёни ғорати роҳзанон, Летӣ ва Диария духтари асирро пайдо мекунанд...

Ҳамон тавр ки Диария бештар мегӯяд, аждаҳои сиёҳ, Варни, аз Диария мехоҳад, ки ба ӯ кӯмак кунад то хонаи наве пайдо кунад. Пас аз кӯшишҳои зиёд, ки ҳеҷ кадом барои паноҳ додан ба аждаҳо муносиб набуд, Диария оғоз мекунад ба омӯзиши хусусиятҳои сохтмонии биноҳо; мушкил инҷост ки Варни боиси хароб шудани биноҳо мешавад...

Хаста аз сафар, Лети чорт мезанад. Ҳангоми ки Пип биқарор мешавад, Диария ӯро ташвиқ мекунад то берун барояд ва ба кашф пардозад, ки ин амр ба ин натиҷа мерасад ки Пип ба як ҷуфт лепрекон барои расидан ба хонаи нав кӯмак мекунад. Вақте ки Пип ба урдугоҳ бозмегардад ва Лети аз ғоиб будани ӯ беш аз ҳад нигарон шудааст, Диария достони зиндагии худро барои аждаҳои музтар мегӯяд...

Латӣ ва Пип худро дар сиёҳчали гладиатории фармондеҳи марзӣ мебинанд, ҷое ки бо Стив, як Ороба ва бисёре аз ҳаюлоҳои дигар зиндонӣ ҳастанд, аммо комилан роҳат зиндагӣ мекунанд то инсонҳоро бо набардҳои саҳнавӣ дилхуш кунанд. Бо ин ҳол, зиндагии осони онҳо ҳангоме ба поён мерасад, ки Марграф ногаҳон мемирад ва писари калонӣ ва ҷонишини ӯ тасмим мегирад, ки ҳамаи гладиаторҳои ҳаюлоро бикушад...

Ба далели нигоҳубини Пип, манбаъҳои молии Лети холӣ мешаванд ва ӯро маҷбур ба кор кардан мекунад. Диария, Лети ро ба як ҷомеаи бозори чанд қавмӣ мебарад, ҷое ки пас аз чандин кӯшиши номуваффақ, Лети коре ки мувофиқи табиати ӯ ҳамчун як аждаҳо бошад ро пайдо мекунад. Дар ҳоле ки Диария дӯстонӣ қадимиашро мебинад, Лети дар хориҷ аз шаҳр, фиреб хӯрда ва асир мешавад.

Лети бо ҷуҷаи тоза аз тухм даромада, аз ҷониби Диария ба як ҷомеаи маскунӣ ҳидоят мешавад ва умедвор аст, ки битавонад оилаи муносибе барои ҷуҷа пайдо кунад. Аммо ҳеҷ кадоме аз оилаҳоро барои сарпарастии ҷуҷа намеписандад ва Диария пешниҳод мекунад, ки Лети шахсан ҷуҷаро калон кунад. Ҳангоме ки як катоблепас ваҳшӣ ҷуҷаро таҳдид мекунад, ғаризаи падаронаи Лети шукуфо шуда ва боис мешавад, ки ҷуҷаро ба таври расмӣ пазируфта ва номи ӯро «Пип» мегузорад.

Диария барои таҳқиқи орзуи Лети барои зиндагӣ дар нуқтаи танҳо ва дурофтада, ӯро ба як минтақаи сард мебарад. Бо ин ҳол, на танҳо зинда мондан дар шароити сахт барои аждаҳои ҷавон душвор ба назар мерасад, балки ӯро ба рӯи ях шиноварӣ ки дар он ҷо як тухм вуҷуд дорад, интиқол медиҳад ва дар он ҷо аз ҷониби як наҳанг балъида мешавад. Дар дохили наҳанг, ӯ Диви Ҷонзро мебинад ки комилан роҳат дар шиками ин ҷонвар зиндагӣ мекунад. Лети ки тасмим дорад тухмро ба волидонаш баргардонад, аз ҷониби Ҷонз аз наҳанг хориҷ мешавад, аммо дуруст замоне ки бо Диария мулоқот мекунад, тухм мешиканад ва чӯҷае берун меояд...

Дар роҳ рафтан ба макони баъдӣ, Диария ба таври мухтасар дар ғоре ки хоҳарони Грая дар он зиндагӣ мекунанд, таваққуф мекунад. Саранҷом, Диария хонаи барои Лети месозад, аммо муддати кӯтоҳ пас аз анҷоми он, хонаи нави Лети мавриди ҳамлаи чор қаҳрамони қаблӣ қарор мегирад...

Диария пас аз ин ки тамоюли Летиро барои доштани хонаи нав мебинад, аввалин пешниҳодҳои худро ба ӯ пешниҳод мекунад: як маъбади партофташуда аммо пур аз дом, ва як аморати тасхиршуда ки агар Лети ба он ҷо равад, дар маърази истиқболи дӯстона аммо бисёр ваҳшатноки сокинони мурдаи он ҷо қарор мегирад!

Лати, як аждаҳои сурхи бисёр заиф ва тарсӯст, ки аз ҷониби падараш аз хона ронда мешавад. Бо ворид шудан ба дунёи ношиносҳо, ӯ қарор мекунад барои худ хонаи нав ва амн пайдо кунад. Пас аз чандин рӯбарӯии хатарнок ва гурез, ба маҳалли зисти Диария мерасад...