Эҳсос мекунам ҳамеша дар зиндагиям лаби як партагаҳ истодаам, дӯст дорам бипарам поён, вале ҳеҷ вақт ҷуръаташро надоштам, ҳоло ҳам надорам… Кош мешуд баргардем ба ақиб, то як чизҳоро дуруст кунам, вале афсӯс ки ғайримумкин аст!